Visie Natuur is natuurlijk veel meer dan planten en dieren. Economie, jobs, gezondheid, water, erfgoed en toerisme winnen allemaal bij meer en betere natuur. Natuur maakt mensen gezonder en creatiever, brengt rust, zorgt voor een omgeving waar het fijn wonen is, zwengelt de economie aan en is de goedkoopste bescherming tegen hittegolven en wateroverlast. De ideale stad of gemeente mengt verschillende woontypes, publieke ruimte, water en groen. Het lobbenmodel – ook perfect toepasbaar in kleinere steden en gemeenten – combineert compacte (stads)lobben met groene en blauwe vingers die tot in de kern van de stad of gemeente doordringen. Dit brengt de nodige rust en koelte, essentieel in de strijd tegen de klimaatopwarming.

Concreet:

We willen een sanering van de "stinkvijver". 

Dit moet een propere vijver worden met proper water, watervogels en vissen, stijgers en zitbanken aan de oever.  Omdat Groen gelukkig maakt en rust brengt.

Vragen gemeenteraad 25-4-19 van Groen.

05. Vraag over de gemeentelijke pogingen om vrijstelling te krijgen voor de sanering van de Vogelzangvijver ( stinkvijver) in Melsbroek.
In het audioverslag is het terug te vinden vanaf 01u.41min.00.

"Tot onze grote verbazing lezen we in de collegeverslagen en in de inkomende en uitgaande post hoe het bestuur veel moeite doet om de Vogelzangvijver niet te hoeven te saneren. In een politiek (gemeenschappelijk) verleden heeft Klaver destijds nog actie gevoerd om de sanering van de stinkvijver te eisen. Raadslid Bart Verstockt heeft toen zelfs nog een succesvolle info-avond gepresenteerd, gebaseerd op de verontrustende resultaten van het Oriënterend Onderzoek van 20 april 1998. 1998!
OVAM sloot zich in 1999 aan bij de conclusie van de bodemsaneringsdeskundige die het Oriënterend Onderzoek uitvoerde. Namelijk dat de betrokken percelen (het schiereiland en de vijver zelf ) aangetast zijn door een bodemverontreiniging die een ernstige bedreiging vormt.
Er werden boringen uitgevoerd op het schiereiland, en er werden slibstalen en waterstalen genomen. De lijst met aangetroffen giftige stoffen is lang en van die lijst werden 7 stoffen aangetroffen in hoeveelheden die de bodemsaneringsnorm overschrijden. Het gaat hier over cadmium, benzo(a)pyreen, fenantreen, fluorantheen,
benzo(b)fluoranteen, ideno(1,2,3cd)pyreen en minerale olie. Ovam sloot en sluit zich nog steeds aan bij aanbeveling van de deskundige die stelt dat een Beschrijvend Onderzoek zich opdringt.
Sinds 1998 dringt zich dus een tweede, duidelijk Beschrijvend Onderzoek op. We zijn nu 21 jaar later en het Beschrijvend Onderzoek is nog niet uitgevoerd.
Nu Klaver/n-va de absolute meerderheid heeft, en de keuze heeft om dit zwart punt aan te pakken, wordt er geld uitgegeven aan een advocatenbureau en aan Haviland in een poging om er voor te zorgen dat er niet moet gesaneerd worden!
Het schrijnende en het perverse aan de huidige situatie is dat de raadsheer die de gemeente heeft ingeschakeld om een vrijstelling te bekomen, het bestuur nu aanraadt om toch een Beschrijvend Onderzoek uit te voeren teneinde de mogelijke (water-)kans gaaf te houden om alsnog niet te moeten saneren.
Uit de stukken blijkt duidelijk dat het bestuur in haar communicatie de waarheid geweld aandoet in haar verhaal over :
01. de veroorzaker van deze historische vervuiling. ( De enige piste die het bestuur een kans biedt om niet zelf te moeten saneren.)
02. wanneer de percelen eigendom zijn geworden van de gemeente Melsbroek.
In een schrijven van 28/11/2017, van de dienst Milieu naar Ovam ( titel : Vrijstelling ) wordt er beweerd dat het spaarbekken werd aangelegd om de grote watertoevloed van de luchthaven op te vangen en vertraagd af te voeren naar onze waterlopen (sic). En worden de aangetroffen stoffen gekoppeld aan de activiteiten van de luchthaven.

In een elektronisch schrijven van 25/01/2018 van de dienst Milieu naar Ovam ( Onderwerp : aanvraag tot vrijstelling van saneringsplicht ) leest men dat het spaarbekken eigenlijk een vijver is van een Duitse officier die een kasteeltje wou bouwen (!) en beweert men niet te weten hoe deze percelen in gemeentelijke eigendom zijn gekomen.
De historiek van de vervuiling is al langer gekend. En de verantwoordelijkheid van de vervuiling ligt bij het bestuur van de toenmalige gemeente Melsbroek. En dat betekent dat Steenokkerzeel sinds de fusie van 1976 de verantwoordelijkheid draagt. Punt.
We begrijpen het niet. Steenokkerzeel heeft een gifstort op haar grondgebied en dan nog wel een gifstort die een omliggende vijver vervuilt en die vijver heeft een inloop van een beek en dus ook een uitloop. Die beek komt in de Barebeek, de Barebeek stroomt verderop naar een andere waterstroom, en die waterstroom komt uit in de Schelde en deze mondt uit in de zee.
Met een beetje pech vervuilt het gifstort niet alleen de gronden in een ruime perimeter rondom de vijver, maar vervuilt Steenokkerzeel via de uitloop van de vijver een waterloopstelsel dat doorheen vele gemeenten stroomt.
De stinkvijver is gewoon een ernstige blackspot op de Vlaamse kaart. Dit gifstort vormt een gevaar voor mens, plant en dier en ligt dan ook in een beschermd natuurgebied. We kijken met lede ogen toe hoe het bestuur haar verantwoordelijkheid wil ontlopen en advies vraagt aan een advocatenbureau "omtrent mogelijke middelen om de opmaak van een bodembeschrijving en de eventuele sanering nog af te wenden".

Vraag : Wil de gemeente haar verantwoordelijkheid opnemen en dit probleem aanpakken? Hoe bitter de pil ook is.
Zou het niet dapper en fijn zijn mocht dit gifstort eindelijk gesaneerd worden en de vijver-site getransformeerd worden tot een propere waterplas met desgevallend een steiger voor de recreant?

Wie meer info heeft over dit dossier of meer wil weten - contacteer Bart Verstock : [email protected] of 0476 31 20 26.